Naturaleza Muerta - Νεκρή Φύση - Dead Nature

Las fotografías son realizadas por © Dimitris V. Geronikos en los suburbios de Agrinio de Etoloakarnania, durante los días 6 y 16 de septiembre y 2 de octubre de dos mil trece.

Λήψη φωτογραφιών από © Δημήτρη Β. Γερονίκο στα προάστια του Δήμου Αγρινίου, κατά τη διάρκεια των ημερών 6, 16 Σεπτεμβρίου και 2 Οκτωβρίου δύo χιλιάδες δεκατρία.
Photo shoots by © Dimitris V. Geronikos at the suburbs of Agrinio of Etoloakarnania, during the days September 6, 16 and October 2 of two thousand thirteen.

Εn la zona geográfica que se llama Trianteika
Στη γεωγραφική περιοχή που ονομάζεται Τριαντέικα 
Αt the the geographical region that is called Trianteika 

Εn la zona geográfica que se llama Megali Xora (o Zapanti)
Στη γεωγραφική περιοχή που ονομάζεται Μεγάλη Χώρα (ή Ζαπάντι)
Αt the the geographical region that is called Megali Xora (or Zapanti) 
  

H σημερινή ανάρτηση, όπως έχετε αντιληφθεί από τις φωτογραφίες, αφορά στην εκρίζωση δένδρων του περιφραγμένου χώρου του φυτωρίου του Παπαστράτειου Πάρκου Αγρινίου¹. Υπό το πλαίσιο της «ανάπλασής»² δεκάδες δένδρα μεγάλης ηλικίας εκριζώθηκαν και στη συνέχεια «μεταφυτεύτηκαν» σε προαστιακές του Αγρινίου περιοχές, στην πλατεία της Μεγάλης Χώρας (Ζαπάντι) και σε αύλειο χώρο παιδικής χαράς στα Τριαντέικα. 

Σημαντικό τμήμα των νεκρωμένων δένδρων εκτίθεται σε δημόσια θέα καταλαμβάνοντας αξιόλογη έκταση των προαναφερόμενων ημιτελών έργων Αρχιτεκτονικής Τοπίου. Η πορεία ολοκλήρωσης αυτών των έργων αφορά ενδεχομένως σε συγχρηματοδότηση κονδυλίων ευρωπαϊκών ταμείων και ελληνικού κράτους.

Ζούμε τα χρόνια του νεοελληνικού υπαρκτού σουρεαλισμού. Αυτό εύκολα μπορούμε να το  διαπιστώσουμε και στο βιντεάκι που κυκλοφορεί από τις 7 Οκτωβρίου στο διαδίκτυο (https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Frex4lyYVU4).

Στο έργο αυτό περιγράφονται με εικόνες τα κατορθώματα της κορυφαίας καθοδήγησης του δημάρχου Αγρινίου σε συνεργασία με τις έμπειρες πινελιές των δημοτικών του υπαλλήλων, καθώς σε πλήρη αρμονία δημιουργούν ένα εκρηκτικό τοπίο που υπόσχεται δυναμική ανάγνωση της δραματικής σύγκρουσης του ανθρώπου με το πεπρωμένο του. Σε ρόλο σολίστ ο εργολάβος μας προσφέρει την ευκαιρία να απολαύσουμε «σε πρώτο πλάνο» τον τραχύ, άξεστο ήχο των κατορθωμάτων της τσάπας του.

Το Αγρίνιο³, μια πόλη όπου η ανθρωπιστική κρίση είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού, στροβιλίζεται στις φρενήρεις εικόνες που προσφέρει απλόχερα το έργο της «ανάπλασης» του Παπαστράτειου Δημοτικού Πάρκου. Ωστόσο το δίκαιο μεταξύ των γενεών συνεχίζει να αποτελεί ένα ερώτημα, με υπαρξιακές διαστάσεις για τη βιωσιμότητα της πόλης, που παραμένει αναπάντητο. Στο όνομα της έκτακτης ανάγκης που ζει η χώρα, ορισμένοι με θέσεις εξουσίας έχουν αναγάγει τη σκοπιμότητα σε κοινή λογική.

Οι συγκεκριμένες εργασίες «μεταφυτεύσεων» δένδρων όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο έγγραφο⁴ της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος & Πρασίνου του Δήμου Αγρινίου “… έγιναν με την απαραίτητη προσοχή και φροντίδα στα πλαίσια των δυνατοτήτων του Τμήματος Πρασίνου και με τη συνδρομή μηχανολογικού εξοπλισμού της Δ/νσης Τεχνικών Υπηρεσιών. Οι μεταφυτευτικές φροντίδες περιλαμβάνουν βελτιωτικό εδάφους, ενισχυτικό ριζοβολίας και όλες τις απαραίτητες εργασίες που χρειάζονται για την καλή ανάπτυξη και ριζοβολία.”

Οι υπάλληλοι που υπογράφουν αυτό το έγγραφο-μνημείο (sic) για τη γεωπονική επιστήμη δεν γνωρίζουν προφανώς πως κρίσιμη περιοχή πέριξ των υφιστάμενων δένδρων θεωρείται η Περιοχή Προστασίας της Ρίζας⁵.

O γεωπόνος Μιχάλης Αναστασιάδης τεκμηριώνει (στην παρουσίαση του Δένδρα και Δημόσια Έργα: από τη συνηθισμένη λογική στην κοινή λογική⁶) χαρακτηριστικά: “Η περιοχή προστασίας της Ρίζας πρόκειται για περιοχή που αρχικά προσδιορίζεται βάσει μαθηματικού τύπου και σχεδιάζεται ως κύκλος και στη συνέχεια προσαρμόζεται με δενδροκομικά κριτήρια, ανάλογα με το είδος, το έδαφος, το προβλεπόμενο σχήμα της ρίζας, τις ανάγκες της κατασκευής κ.τ.λ.. Οι εκσκαφές γύρω από υφιστάμενα δένδρα επιβάλλεται να γίνονται με εργαλεία χειρός και ελαφριά μηχανήματα, με τρόπο επιμελημένο ώστε να μην καταστρέφεται τμήμα του απαραίτητου -για την επιβίωση των δένδρων- ριζικού συστήματος.” 

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πως πρόκειται για μία περιβαλλοντική καταστροφή με χαρακτηριστικά επιστημονικής και πολιτισμικής ανεπάρκειας που περιέχει πολιτική ουσία αλλά και ποινικές ευθύνες. 

Ως προς το ζήτημα της προστασίας των πάρκων και αλσών, και των ποινικών μέτρων που επιβάλλονται σε περίπτωση που βλάπτονται αυτοί οι χώροι, ακολουθείται το άρθρο 268 του νομοθετικού διατάγματος 86/1969, που αναφέρεται μεν σε δάση, όμως τα μέτρα προστασίας τους είναι τα ίδια με των πάρκων και των αλσών (διαφοροποίηση υφίσταται μόνον στη διαχείριση των μεν από τα δε). Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, "ο οπωσδήποτε βλάπτων δάσος ή δασικήν έκτασιν ή προξενών οποιαδήποτε φθοράν ...τιμωρείται..." 

Μετά την κοινοποίηση του βίντεο των «μεταφυτεύσεων» σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης έλαβα τον εύστοχο σχολιασμό του φίλου νέου αγρότη και ποιητή Μάχου που αποτυπώνει την πραγματικότητα:

«Eίναι σα να βλέπεις εικόνες από ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου με φαγάνες ξεκλήριζαν γενιές ανθρώπων σε ομαδικούς τάφους, κορμιά βασανισμένα σε σωρούς από μπάζα. Αυτό μου έρχεται στη μνήμη όταν βλέπω το βιντεάκι της ανάπλασης, και μετά καμμένη γη από την βόμβα στη Χιροσίμα από τις ειρηνευτικές συμμαχικές δυνάμεις.  Με ξεπερνάει η απανθρωπιά τους, η αναισθησία τους δεν μου αφήνει περιθώρια να σκεφτώ να τους δω επάξιους τους είδους που αυτοαποκαλείται άνθρωπος. Με τρομάζει η τόση καταφανής αδιαφορία τους για το παρόν και το μέλλον, όλα με βάση την σκοπιμότητα του κέρδους μέσω τεχνητού περιβάλλοντος (με νεκρές παιδικές χαρές και νεκρούς  χώρους αναψυχής με κτίσματα από μπετόν που με μαθηματική ακρίβεια σε λίγα χρόνια θα θυμίζουν κουφάρια στοιχειωμένα από κραυγές χαμένων ονείρων).

Κάποτε ήταν ο άνθρωπος.» 

Οι πολιτικές ελίτ που κατέχουν την εξουσία στην Ελλάδα, συχνά θέτουν σε εφαρμογή μηχανισμούς με τους οποίους φροντίζουν να αποτρέψουν ή να ελέγξουν τις συμπεριφορές των άλλων στο χώρο, εφόσον οι τελευταίοι δεν ακολουθούν τα ήθη και τα έθιμα του «πολίτη καταναλωτή». 

Αυτό επιδιώκουν να το καταφέρουν με την ιδιωτικοποίηση των ελεύθερων χώρων και την αγοραία εμπορευματοποίηση τους, την ποινικοποίηση των μεταναστών και των φτωχών, την πειθάρχηση των ανυπότακτων ομάδων. Δημιουργούν έτσι συνθήκες πολιτικού αμοραλισμού μόνο και μόνο για να κυβερνούν, χρησιμοποιώντας την εξουσία ως αφετηρία προσωπικού πλουτισμού εις βάρος της κοινωνίας.

Μία ολόκληρη γενιά νεοελλήνων πολιτικών (με ελάχιστες εξαιρέσεις) με αφορμή και αιτία παράλληλα τις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις σε επιδοτούμενα έργα, επί σειρά πολλών ετών έχει γαλουχηθεί με δανεικά χρήματα από τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Χρήματα που υποτίθεται πως προορίζονται για τη δημιουργία υποδομών βελτίωσης των συνθηκών ζωής των πολιτών των ευρωπαϊκών περιφερειών.

Στην ουσία όμως, πολλές φορές όπως χρησιμοποιούνται τα ευρωπαϊκά χρήματα προκαλούν την αποδόμηση και την καταστροφή υπαρχόντων πράσινων υποδομών. Αυτές οι πράσινες υποδομές, που περιέχουν δενδροστοιχίες και όχι μόνο, αποτελούν δεξαμενές φυτογενετικού υλικού και δημόσια περιουσία με διαρκή βιώσιμη παραγωγή σε βάθος χρόνου. Απέναντι σε αυτό το φαινόμενο η Ευρώπη ως οικονομική και πολιτική οντότητα πολλάκις γύρισε αλλού το βλέμμα ή έκλεισε τα μάτια.

Βέβαια όταν γίνεται λόγος για πράσινο είναι ανάγκη πλέον να διευκρινίζεται πως εννοείται το πραγματικό, το φυτικό, το ζωντανό κι όχι αυτό της έκφρασης «πιο παράξενο κι από πράσινο όνειδος».

Η υπόθεση της «ανάπλασης» και των «μεταφυτεύσεων» των δένδρων του Παπαστράτειου Πάρκου Αγρινίου αναδεικνύει σε όλο της το μεγαλείο τη σύγχρονη πραγματικότητα στην Ελλάδα, όπου ο φασισμός του ανέραστου και του ακατέργαστου σε συνεργασία με την τσαπατσουλιά και την ανευθυνότητα έχουν οδηγήσει σε χρεoκοπία μία ολόκληρη κοινωνία.

Καθώς έγραφα αυτές τις γραμμές έλαβα την ευχάριστη είδηση πως η επιτροπή αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας με προσωρινή διαταγή αναστέλλει τα έργα στο Πάρκο. Μία ανακούφιση ένοιωσα από την καθυστερημένη απόφαση του ΣτΕ.
Το περιβαλλοντικό έγκλημα στο Παπαστράτειο Πάρκο κι ό,τι έχει συμβεί εκεί από τις 20 Αυγούστου και μετά, δείχνει πως είναι ανάγκη να επισημανθεί ιδιαίτερα στους εργαζόμενους του ΣτΕ η νομική ρήση: Justice delayed is justice denied…  

Aπό την ημέρα εκείνη διαρκώς αναρωτιέμαι:
Τι θα γίνει αν καρφώσουμε το βλέμμα μας πιο πέρα από το σημερινό όνειδος ώστε σε διάλογο με τη φύση, σε διάλογο με τους προγόνους και τις γενιές που θα’ρθουν, σε διάλογο με τις ίδιες μας τις υπάρξεις, με σεβασμό στα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα επιδιώξουμε να ανακαλύψουμε έναν άλλον εφικτό κόσμο;

Σαν σήμερα το 1925 στην Ξάνθη γεννήθηκε ένας από τους κορυφαίους διανοούμενους του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, ο Μάνος Χατζιδάκις. Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν θα ήθελα να αφιερώσω το άσμα που ακολουθεί (http://www.youtube.com/watch?v=T-f-vQX942I) σε όσες κι όσους έχουμε βρεθεί με ψυχή, με πνεύμα, με σώμα στην πρώτη γραμμή της μάχης ενάντια στη φαύλη μελέτη «ανάπλασης» της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου Αγρινίου, σε όλες κι όλους αυτούς που αγωνίζομαστε για την Προστασία και Αναζωογόνηση του Παπαστράτειου Πάρκου Αγρινίου⁷.

Συνεχίζουμε μέχρι την τελική νίκη!


Πηγές:

   1. Παπαστράτειο Δημοτικό Πάρκο Αγρινίου http://enterioni.blogspot.gr/2012/04/municipal-park-of-agrinio-el-parque.html 
   
   2. Περιβαλλοντικός ανθρωπογενής κίνδυνος για το Πάρκο Αγρινίου http://enterioni.blogspot.gr/2013/09/el-parque-de-agrinio-en-riesgo.html 

   3. Βιτρίνες χωρίς είδωλα http://enterioni.blogspot.gr/2012/01/vitrinas-sin-idolos-shop-windows.html   

   4. Έγγραφο με ημερομηνία 12/09/2013 από τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος &  Πρασίνου του Δήμου Αγρινίου και με θέμα «Μεταφύτευση φυτωριακού υλικού». Στο έγγραφο αυτό αναγράφεται χαρακτηριστικά: “Στα πλαίσια απόδοσης του χώρου αποθήκευσης και συντήρησης φυτωριακού υλικού του Τμήματος Πρασίνου του Δήμου Αγρινίου, για τις ανάγκες κατασκευής της δεξαμενής νερού-νέας εισόδου του Παπαστράτειου Δημοτικού Πάρκου, βάση της μελέτης ανάπλασης, στις 05/09/2013 και 09/09/2013 έγινε εξαγωγή του υλικού και μεταφύτευση σε προγραμματισμένες για φύτευση θέσεις όπως παρακάτω:

A)    Πλατεία Μεγάλης Χώρας (05/09/2013): 3 Λαγκεστρέμιες, 1 Κυπαρίσσι Αριζόνα, 1 Αγριελιά, 1 Πεύκο, 4 Ψευδακακίες, 2 Αριές, 2 Δαφνες, 1 Σφενδάμι, 1 Αγγελική.

B)    Αύλειος χώρος παιδικής χαράς Τριαντέϊκα (09/09/2013): 1 Δάφνη, 8 Κυπαρίσσια Αριζόνα, 1 Μουριά, 14 Λιγούστρα, 14 Ψευδακακίες, 5 Πικροδάφνες, 5 Καβάκια, 1 Λεύκα, 2 Πεύκα, 3 Κουτσουπιές, 1 Σφενδάμι.” 

      
      5. Protección de los elementos vegetales en los trabajos de construcción http://www.asocan.net/descarga/NTJ/NTJ%2003E.pdf 

    6. Παρουσίαση του Μιχάλη Αναστασιάδη, Γεωπόνου - M.Sc. στο Δ. Σπάρτης, ιδρυτικό μέλος της αστικής μη κερδοσκοπικής επιστημονικής εταιρίας "Γεωπόνοι του Κόσμου", γρ. Δ.Σ. Ελληνικού Συλλόγου για τη Δενδροκομία http://www.scribd.com/doc/175972053/%CE%94%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%94%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CE%95%CF%81%CE%B3%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-Trees-Construction

    7. Aνοιχτή Συνέλευση για την Προστασία και Αναζωογόνηση του Παπαστράτειου Πάρκου Αγρινίου http://parkoagriniou.wordpress.com/