El pesebre del teatro Embros - Η φάτνη του θεάτρου Εμπρός - The manger of the theater Embros

ξυνόν ἐστι πᾶσι τὸ φρονέειν

η φρόνηση είναι κοινή σ' όλους

Hράκλειτος, 4 (116)

 

Στα τέλη Δεκεμβρίου του δύο χιλιάδες δεκατρία η Αθήνα και άλλες ελληνικές πόλεις πνίγονται καθημερινά μέσα σε τοξικά νέφη από αιθαλομίχλη. 
Το συγκεκριμένο επεισόδιο ξεκινά με την τραγική υπουργική απόφαση για εισαγωγή ειδικού φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης. Τα δύο προηγούμενα χρόνια οι πολίτες έτρεξαν να αγοράσουν ξυλόσομπες. Πρακτικά ένα στα δύο ελληνικά νοικοκυριά δεν έχει τη δυνατότητα να θερμάνει με πετρέλαιο το σπίτι του και καταφεύγει σε άλλα θερμαντικά μέσα. 

Η ακατάπαυστη λειτουργία ξυλόσομπων και τζακιών έχει ως συνέπεια να ζούμε έναν ιδιότυπο ενεργειακό μεσαίωνα. Η κατάσταση μοιάζει με τεράστιο θάλαμο αερίων μέσα στον οποίο εμείς οι πολίτες ως πειραματόζωα προσπαθούμε να ανταπεξέρθουμε στις συνθήκες εξέλιξης ενός πειράματος τραγικού για την υγεία μας. 

 


Οι ζημιές είναι ανεπανόρθωτες για τον κοινωνικό ιστό και δυστυχώς για τους νεοέλληνες οι ζημιές αυτές έχουν προκληθεί από τις κυβερνήσεις τους. 

Η επικοινωνιακή αντιμετώπιση του φαινομένου της αιθαλομίχλης από την ελληνική κυβερνήση δείχνει πως έχει χάσει κάθε επαφή με την κοινωνία και θυμίζει έντονα την εποχή της θρυλικής φράσης: «αν δεν έχει ο λαός ψωμί, ας φάει παντεσπάνι». Φράση που αντικατοπτρίζει την παρακμή της αριστοκρατίας.

Στις ανθρώπινες κοινωνίες η σύγκρουση είναι δομικό χαρακτηριστικό, είναι το οξυγόνο που δίνει ζωή.  

Ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι διαφορετικός από τον κόσμο που έρχεται. Μεταξύ των δύο κόσμων βρίσκεται ο χωροχρόνος, η άβυσσος. Αγεφύρωτη άβυσσος μεταξύ μοναξιάς και συμβίωσης. Για να μπορέσουμε να αναταπεξέρθουμε χρειάζεται αναδιαπαιδαγώγηση του πολίτη που να πραγματώνεται μέσα από την ενεργή συμμετοχή του στα κοινά, με λίγα λόγια ο λόγος του να μετράει. 


 

Διαφορετικά ελλοχεύει η ματαίωση του ονείρου της  ανθρώπινης χειραφέτησης.




Το αδύνατο μπορεί να γίνει εφικτό και είμαστε ρεαλιστές ζητώντας το αδύνατο.

Αυτές τις ημέρες στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός¹ πραγματοποιούνται δρώμενα τέχνης και λόγου που αναδεικνύουν το γεγονός πως η τέχνη δε χρειάζεται να συμμετέχει πια στην κοινωνική καταστροφή. Αντίθετα η δημιουργία είναι πράξη επαναστατική όταν παράγεται από συλλογικότητες που αναδεικνύουν το ζήτημα της κοινωνικής καταστροφής. 

 

Από τις ημέρες της Φάτνης του Εμπρός είναι και οι φωτογραφίες της σημερινής ανάρτησης. Από το έγγραφο που ονομάζεται Αλφαβητάρι της Φάτνης² και κυκλοφορεί ελεύθερα στο διαδίκτυο, αντιγράφω:

“Η λέξη φάτνη (praesepe – praesepium) στη λατινική γλώσσα που φιλοξένησε «τόν Δεσπότην ἡμῶν... κείμενον, ἐσπαργανωμένον, τό φρικτόν ἐκεῖν ο και παράδοξον θέαμα», απαντά στο Ευαγγέλιο μόνο του Λουκά και στο μέρος όπου αναφέρεται η διήγηση της Γεννήσεως του Χριστού. Για την ετυμολογία του όρου βλ. Stephanus, Thesaurus Graecae Linguae VII, σσ. 676-678. Η λέξη προέρχεται από το απαρέμφατο φαγείν, του οποίου παράγωγα είναι τα φάγνη και φάτνη, ή ακόμη από το ρήμα πατώ, εσθίω, ως το πάσασθαι, του οποίου παράγωγα είναι τα πάτνη και φάτνη. Κατά τους Η. G. Liddell και Κ. Scot, Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης, Δ ́, σσ. 520-521, φάτνη είναι το παχνί, το σκαφίδιο ή η θέση μέσα στην οποία τοποθετείται η τροφή των ζώων. Ο Ιωάννης Σταματάκος στο Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσης, Γ', σσ. 2832, ορίζει ότι η φάτνη είναι ξύλινο κατασκεύασμα ή κοιλανθέν τμήμα κορμού δέντρου για την εναπόθεση της τροφής των ζώων. Για τους λατινικούς όρους praesepe ή praesepium βλ. Robert Stephani, Thesaurus Graecae Linguae, III, σ. 604. Στην ίδια γλώσσα απαντά και η λέξη stabulum (= σταύλος) που ανήκει στη δημώδη διάλεκτο. Βλ. Latin Dictionary, Lewis and Shorts, Oxford, σσ. 1749-1750.

O μόνος τρόπος για να προχωράμε μπροστά είναι να μελετάμε το παρελθόν, να το αναθεωρούμε όταν χρειάζεται και να γράφουμε ιστορία με δικά μας μοναδικά έργα. Λίγες ώρες πριν τη δύση του παλιού και την ανατολή του νέου θέλω να σας στείλω τις ευχές μου για χρόνια πολλά χρόνια καλά χρόνια ανατρεπτικά!

Πηγές

1. http://www.embros.gr/index/
2.  http://embros.gr/data/documents/ABCD_FATNI.pdf




Las fotografías son realizadas por © Dimitris V. Geronikos en el teatro Embros, durante los días 21, 22, 23 y 24 de diciembre dos mil trece.

Λήψη φωτογραφιών από © Δημήτρη Β. Γερονίκο στο θέατρο Εμπρός, κατά τη διάρκεια των ημερών 21, 22, 23 και 24 Δεκεμβρίου του δύο χιλιάδες δεκατρία.
  
Photo shoots by © Dimitris V. Geronikos in the theater Embros, during the days 21, 22, 23 and 24 of two thousand thirteen.