Tα Γκαργκάνια, η θεατρική ομάδα του πολιτιστικού συλλόγου «Κλειγένης» της Ιερισσού, κατέβηκαν από τα χώματα της Χαλκιδικής στην πρωτεύουσα για να ανεβάσουν με επικαιροποιημένο τρόπο τη θεατρική παράσταση «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη. Μία ανατρεπτική παράσταση δραματικά σύγχρονη για την πραγματικότητα της λεηλατημένης μας νεοελληνικής κοινωνίας.
.jpg)
Οι Εκκλησιάζουσες είναι ένα έργο που γράφτηκε από τον Αριστοφάνη περίπου το 392 π.Χ. και μοιάζει με τη Λυσιστράτη, υπό την έννοια ότι ένα μεγάλο μέρος της κωμωδίας προέρχεται από τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική. Βέβαια η συγκεκριμένη κωμωδία είναι πολύ πιο εμπλουτισμένη σε θέματα ισότητας των φύλων. Το έργο αυτό αποτελεί μια αλλαγή στο ύφος της κλασικής ελληνικής κωμωδίας, μετά την σύντομη περίοδο της ολιγαρχίας που ακολούθησε τον Πελοποννησιακό πόλεμο.
Καθώς το πολιτικό κατεστημένο της χώρας καταρρέει, η Πραξαγόρα προτείνει να παραδοθεί η εξουσία του κράτους στις γυναίκες, μήπως και δει μια στάλα προκοπή αυτός ο τόπος. Οι γυναίκες συμφωνούν και σχεδιάζουν εξέγερση, έχοντας κουραστεί από την κακή διοίκηση των αρσενικών. Αποφασίζουν να αναλάβουν την κυβέρνηση με το να εισαχθούν μεταμφιεσμένες σε άνδρες στη συνέλευση του Δήμου ώστε να πάρουν την έγκριση των σχετικών αποφάσεων πείθοντας ακόμα και μερικούς άνδρες να ψηφίσουν το ίδιο, διότι είναι το μόνο πράγμα που δεν έχουν δοκιμάσει.
Οι γυναίκες, στη συνέχεια, εγκαθιστούν μια κυβέρνηση πρωτοκομμουνιστική, στην οποία το κράτος παρέχει τροφή, εστία και φροντίδα γενικά σε όλους τους Αθηναίους. Εφαρμόζεται μια Αριστοφανική ιδέα ισότητας που επιτρέπει σε κάθε άνδρα να κοιμηθεί με οποιαδήποτε, αρκεί να κοιμηθεί με μια άσχημη γυναίκα πριν προλάβει να κοιμηθεί με μία όμορφη. Το γεγονός αυτό αντανακλά μια κοινή άποψη για τις γυναίκες της εποχής, δεδομένου ότι δεν κατείχαν τίποτα κι έπρεπε να μοιράζονται τα πάντα, ήταν πιθανότερο οι γυναίκες να θέλουν να κατέχουν πράγματα με κοινοκτημοσύνη.
Η υποχρεωτική ισότητα είναι επίσης μια πολιτική και κοινωνική δήλωση. Μετά την ολιγαρχική κυβέρνηση που ακολούθησε το τέλος του πολέμου, οι Αθηναίοι υποστήριξαν τη δημοκρατία και την ισότητα πολύ έντονα, σε σημείο που, αν και ήταν μια σαφής υπερβολή, το έργο αποσαφήνισε την άποψή του σχετικά με την υπερβολική δημοκρατία.
Η νέα κοινότητα των αγαθών και των γυναικών έχει πρωτόγνωρες συνέπειες: τον καλοπροαίρετο πολίτη να παραδίδει την περιουσία του στην κοινότητα και τον πονηρό να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα οφέλη της νέας κατάστασης, το νεαρό εραστή να πολιορκείται από αρκετές ηλικιωμένες που διεκδικούν τα δικαιώματά τους πριν εκείνος απολαύσει τον έρωτα με μία νέα.
Το τελικό συμπόσιο στο οποίο όλοι είναι καλεσμένοι κλείνει το έργο.
Οι Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα που ζούνε οι κάτοικοι της Χαλκιδικής. Μία πραγματικότητα συνυφασμένη με μία εξόρυξη χρυσού που δεν θα γίνει ποτέ.
Στη Χαλκιδική, μία δημόσια έκταση 317.000 στρεμμάτων παραχωρήθηκε το 2003 από το ελληνικό δημόσιο στην ανώνυμη εταιρεία «ελληνικός χρυσός» (θυγατρική της καναδικής Eldorado Gold Corp.). H προαναφερόμενη έκταση, μαζί με τα μεταλλευτικά δικαιώματα επί αυτής, παραχωρήθηκαν έναντι 11 εκατομμυρίων ευρώ. Για τη «συναλλαγή» αυτή η Ελλάδα καταδικάστηκε από το ευρωπαϊκό δικαστήριο, καθώς θεωρήθηκε κρατική ενίσχυση1.
Το ελληνικό δημόσιο αναμένει σχεδόν μηδενικά έσοδα, καθώς ο ελληνικός μεταλλευτικός κώδικας δεν προβλέπει κανενός είδους μεταλλευτικά δικαιώματα.
Μία εξόρυξη που ως «επένδυση» προβλέπει:
Οι Εκκλησιάζουσες είναι ένα έργο που γράφτηκε από τον Αριστοφάνη περίπου το 392 π.Χ. και μοιάζει με τη Λυσιστράτη, υπό την έννοια ότι ένα μεγάλο μέρος της κωμωδίας προέρχεται από τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική. Βέβαια η συγκεκριμένη κωμωδία είναι πολύ πιο εμπλουτισμένη σε θέματα ισότητας των φύλων. Το έργο αυτό αποτελεί μια αλλαγή στο ύφος της κλασικής ελληνικής κωμωδίας, μετά την σύντομη περίοδο της ολιγαρχίας που ακολούθησε τον Πελοποννησιακό πόλεμο.
Καθώς το πολιτικό κατεστημένο της χώρας καταρρέει, η Πραξαγόρα προτείνει να παραδοθεί η εξουσία του κράτους στις γυναίκες, μήπως και δει μια στάλα προκοπή αυτός ο τόπος. Οι γυναίκες συμφωνούν και σχεδιάζουν εξέγερση, έχοντας κουραστεί από την κακή διοίκηση των αρσενικών. Αποφασίζουν να αναλάβουν την κυβέρνηση με το να εισαχθούν μεταμφιεσμένες σε άνδρες στη συνέλευση του Δήμου ώστε να πάρουν την έγκριση των σχετικών αποφάσεων πείθοντας ακόμα και μερικούς άνδρες να ψηφίσουν το ίδιο, διότι είναι το μόνο πράγμα που δεν έχουν δοκιμάσει.
Οι γυναίκες, στη συνέχεια, εγκαθιστούν μια κυβέρνηση πρωτοκομμουνιστική, στην οποία το κράτος παρέχει τροφή, εστία και φροντίδα γενικά σε όλους τους Αθηναίους. Εφαρμόζεται μια Αριστοφανική ιδέα ισότητας που επιτρέπει σε κάθε άνδρα να κοιμηθεί με οποιαδήποτε, αρκεί να κοιμηθεί με μια άσχημη γυναίκα πριν προλάβει να κοιμηθεί με μία όμορφη. Το γεγονός αυτό αντανακλά μια κοινή άποψη για τις γυναίκες της εποχής, δεδομένου ότι δεν κατείχαν τίποτα κι έπρεπε να μοιράζονται τα πάντα, ήταν πιθανότερο οι γυναίκες να θέλουν να κατέχουν πράγματα με κοινοκτημοσύνη.
Η υποχρεωτική ισότητα είναι επίσης μια πολιτική και κοινωνική δήλωση. Μετά την ολιγαρχική κυβέρνηση που ακολούθησε το τέλος του πολέμου, οι Αθηναίοι υποστήριξαν τη δημοκρατία και την ισότητα πολύ έντονα, σε σημείο που, αν και ήταν μια σαφής υπερβολή, το έργο αποσαφήνισε την άποψή του σχετικά με την υπερβολική δημοκρατία.
Η νέα κοινότητα των αγαθών και των γυναικών έχει πρωτόγνωρες συνέπειες: τον καλοπροαίρετο πολίτη να παραδίδει την περιουσία του στην κοινότητα και τον πονηρό να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα οφέλη της νέας κατάστασης, το νεαρό εραστή να πολιορκείται από αρκετές ηλικιωμένες που διεκδικούν τα δικαιώματά τους πριν εκείνος απολαύσει τον έρωτα με μία νέα.
Το τελικό συμπόσιο στο οποίο όλοι είναι καλεσμένοι κλείνει το έργο.
Οι Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα που ζούνε οι κάτοικοι της Χαλκιδικής. Μία πραγματικότητα συνυφασμένη με μία εξόρυξη χρυσού που δεν θα γίνει ποτέ.
Στη Χαλκιδική, μία δημόσια έκταση 317.000 στρεμμάτων παραχωρήθηκε το 2003 από το ελληνικό δημόσιο στην ανώνυμη εταιρεία «ελληνικός χρυσός» (θυγατρική της καναδικής Eldorado Gold Corp.). H προαναφερόμενη έκταση, μαζί με τα μεταλλευτικά δικαιώματα επί αυτής, παραχωρήθηκαν έναντι 11 εκατομμυρίων ευρώ. Για τη «συναλλαγή» αυτή η Ελλάδα καταδικάστηκε από το ευρωπαϊκό δικαστήριο, καθώς θεωρήθηκε κρατική ενίσχυση1.
Το ελληνικό δημόσιο αναμένει σχεδόν μηδενικά έσοδα, καθώς ο ελληνικός μεταλλευτικός κώδικας δεν προβλέπει κανενός είδους μεταλλευτικά δικαιώματα.
Μία εξόρυξη που ως «επένδυση» προβλέπει:
- την αποψίλωση δασικής βλάστησης σε έκταση μεγαλύτερη από 2.500 στρέμματα,
- τη διάνοιξη κρατήρα επιφανειακής εξόρυξης με αρχικά εκτιμώμενη διάμετρο 705 μέτρων και βάθος 220 μέτρων,
- την επιφανειακή εξόρυξη 24.000 τόνων μεταλλεύματος ημερησίως με εκσκαφή και ανατίναξη (χρήση 6 τόνων εκρηκτικών την ημέρα),
- τη δημιουργία φραγμάτων σε φυσικά ρέματα για απόθεση 182 εκατομμυρίων κυβ. μεταλλευτικών αποβλήτων.
Παράλληλα οι επιπτώσεις πρόκειται να είναι καταστροφικές στο νερό, στο εναέριο και εδαφικό περιβάλλον, στο οικοσύστημα, στην υγεία των κατοίκων και εν τέλει στην οικονομία της περιοχής. Η ανεπανόρθωτη υποβάθμιση του περιβάλλοντος θα προκαλέσει καταστροφικές συνέπειες στη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, τη μελισσοκομία, τη δασοκομία και τον τουρισμό. Όλες οι προαναφερόμενες οικονομικές δραστηριότητες εξαρτώνται άμεσα και διαδραστικά από την ποιότητα του περιβάλλοντος.
Αντί των 1.300 θέσεων εργασίας που εικάζεται πως θα δημιουργηθούν μέχρι το τέλος της εξόρυξης, θα χαθούν αρκετές χιλιάδες θέσεις εργασίας άμεσα συνδεδεμένες με την υφιστάμενη οικονομική δραστηριότητα στην περιοχή.
Σύμφωνα με καταγγελίες των κατοίκων της περιοχής η «ελληνικός χρυσός α.ε.» απολαμβάνει ασυλία και προστασία από την ελληνική αστυνομία, τους ελεγκτικούς κρατικούς μηχανισμούς και τη δικαιοσύνη. Η εταιρεία σύμφωνα με τις ίδιες καταγγελίες παραβιάζει πολεοδομικούς όρους και κανονισμούς, υλοτομεί παράνομα, επεμβαίνει σε ρέματα που δεν έχουν οριοθετηθεί κ.α..
.jpg)
Πριν λίγο καιρό ανακοινώθηκε η ακαταλληλότητα του πόσιμου νερού του Νεοχωρίου Χαλκιδικής λόγω υψηλών συγκεντρώσεων αρσενικού (As), υπήρξε διαρροή επικίνδυνων μεταλλευτικών συμπυκνωμάτων από φορτηγό στη Ρεντίνα (η μεταφορά γίνεται καθημερινά μέσω κατοικημένων περιοχών) και αποκαλύφθηκε η παράνομη και επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία μεταφορά τοξικών ουσιών μέσω του λιμανιού της Θεσσαλονίκης.
Την ίδια χρονική περίοδο αρνητικά για την «επένδυση» έχουν γνωμοδοτήσει το Πρυτανικό Συμβούλιο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.), το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ., η Γεωπονική Σχολή του Α.Π.Θ., το τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και το Αριστοτέλειο Τεχνολογικό Ίδρυμα Θεσσαλονίκης.
Ο αγώνας των κατοίκων για ζωή, αντιμετωπίζεται από το νεοελληνικό κράτος και την αστυνομία με αδικαιολόγητη βιαιότητα, χημικά και δακρυγόνα, ανθρωποκυνηγητό και ξυλοδαρμούς, πλαστικές σφαίρες, προσαγωγές – ακόμα και ανηλίκων –, εισβολές πάνοπλων αστυνομικών σε σπίτια, συλλήψεις και προφυλακίσεις. Συστηματικά επιχειρείται η ποινικοποίηση του αγώνα για το αυτονόητο δικαίωμα στη ζωή σε εξομοίωσή του με εγκληματική οργάνωση.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, το περασμένο Σαββατοκύριακο οι Ιερισσιώτισσες και οι Ιερισσιώτες μαζί με το σκηνοθέτη της παράστασης Δημήτρη Καλαϊτζή - και τη στήριξη του ραδιοφωνικού σταθμού «105,5 στο Κόκκινο» - απέδειξαν με τον καλλίτερο τρόπο στο κοινό της Αθήνας και της Κερατέας πως σίγουρα δεν είναι τρομοκράτες αλλά απλοί βιοπαλαιστές και αγωνιστές με πλούσιο πολιτισμικό υπόβαθρο. Πολιτισμικό υπόβαθρο του οποίου η ύπαρξη είναι αδήρριτη ανάγκη για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Το βουνό στην Ιερισσό της Χαλκιδικής ήδη έχει αρχίσει να μετράει τις πληγές του καθώς τίποτα δεν είναι όπως πριν. Άραγε ποιός έχει σειρά;
Διαδικτυακή πηγή:
1. http://soshalkidiki.wordpress.com/
Παράλληλα οι επιπτώσεις πρόκειται να είναι καταστροφικές στο νερό, στο εναέριο και εδαφικό περιβάλλον, στο οικοσύστημα, στην υγεία των κατοίκων και εν τέλει στην οικονομία της περιοχής. Η ανεπανόρθωτη υποβάθμιση του περιβάλλοντος θα προκαλέσει καταστροφικές συνέπειες στη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, τη μελισσοκομία, τη δασοκομία και τον τουρισμό. Όλες οι προαναφερόμενες οικονομικές δραστηριότητες εξαρτώνται άμεσα και διαδραστικά από την ποιότητα του περιβάλλοντος.
Αντί των 1.300 θέσεων εργασίας που εικάζεται πως θα δημιουργηθούν μέχρι το τέλος της εξόρυξης, θα χαθούν αρκετές χιλιάδες θέσεις εργασίας άμεσα συνδεδεμένες με την υφιστάμενη οικονομική δραστηριότητα στην περιοχή.
Σύμφωνα με καταγγελίες των κατοίκων της περιοχής η «ελληνικός χρυσός α.ε.» απολαμβάνει ασυλία και προστασία από την ελληνική αστυνομία, τους ελεγκτικούς κρατικούς μηχανισμούς και τη δικαιοσύνη. Η εταιρεία σύμφωνα με τις ίδιες καταγγελίες παραβιάζει πολεοδομικούς όρους και κανονισμούς, υλοτομεί παράνομα, επεμβαίνει σε ρέματα που δεν έχουν οριοθετηθεί κ.α..
Πριν λίγο καιρό ανακοινώθηκε η ακαταλληλότητα του πόσιμου νερού του Νεοχωρίου Χαλκιδικής λόγω υψηλών συγκεντρώσεων αρσενικού (As), υπήρξε διαρροή επικίνδυνων μεταλλευτικών συμπυκνωμάτων από φορτηγό στη Ρεντίνα (η μεταφορά γίνεται καθημερινά μέσω κατοικημένων περιοχών) και αποκαλύφθηκε η παράνομη και επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία μεταφορά τοξικών ουσιών μέσω του λιμανιού της Θεσσαλονίκης.
Την ίδια χρονική περίοδο αρνητικά για την «επένδυση» έχουν γνωμοδοτήσει το Πρυτανικό Συμβούλιο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.), το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ., η Γεωπονική Σχολή του Α.Π.Θ., το τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και το Αριστοτέλειο Τεχνολογικό Ίδρυμα Θεσσαλονίκης.
Ο αγώνας των κατοίκων για ζωή, αντιμετωπίζεται από το νεοελληνικό κράτος και την αστυνομία με αδικαιολόγητη βιαιότητα, χημικά και δακρυγόνα, ανθρωποκυνηγητό και ξυλοδαρμούς, πλαστικές σφαίρες, προσαγωγές – ακόμα και ανηλίκων –, εισβολές πάνοπλων αστυνομικών σε σπίτια, συλλήψεις και προφυλακίσεις. Συστηματικά επιχειρείται η ποινικοποίηση του αγώνα για το αυτονόητο δικαίωμα στη ζωή σε εξομοίωσή του με εγκληματική οργάνωση.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, το περασμένο Σαββατοκύριακο οι Ιερισσιώτισσες και οι Ιερισσιώτες μαζί με το σκηνοθέτη της παράστασης Δημήτρη Καλαϊτζή - και τη στήριξη του ραδιοφωνικού σταθμού «105,5 στο Κόκκινο» - απέδειξαν με τον καλλίτερο τρόπο στο κοινό της Αθήνας και της Κερατέας πως σίγουρα δεν είναι τρομοκράτες αλλά απλοί βιοπαλαιστές και αγωνιστές με πλούσιο πολιτισμικό υπόβαθρο. Πολιτισμικό υπόβαθρο του οποίου η ύπαρξη είναι αδήρριτη ανάγκη για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Το βουνό στην Ιερισσό της Χαλκιδικής ήδη έχει αρχίσει να μετράει τις πληγές του καθώς τίποτα δεν είναι όπως πριν. Άραγε ποιός έχει σειρά;
1. http://soshalkidiki.wordpress.com/
Λήψη φωτογραφιών από © Δημήτρη Β. Γερονίκο στον κινηματογράφο Τριανόν, στις 18 Ιανουαρίου του δύο χιλιάδες δεκατέσσερα.
Las fotografías son realizadas por © Dimitris V. Geronikos en el cinematógrafo Trianon, el 18 de enero de dos mil catorce.
Photo shoots by © Dimitris V. Geronikos in the cinema Trianon, January 18 of two thousand fourteen.
Las fotografías son realizadas por © Dimitris V. Geronikos en el cinematógrafo Trianon, el 18 de enero de dos mil catorce.
Photo shoots by © Dimitris V. Geronikos in the cinema Trianon, January 18 of two thousand fourteen.
1 σχόλιο:
Μπράβο σας. Σας παρακολουθούμε με θαυμασμό και αγάπη! Τα έργα σας, η ζωή σας, η δημιουργικότητά σας είναι παράδειγμα για όλους μας και μας δίνουνε θάρρος. Είμαστε περήφανοι για σας! Και μαζί σας!
Δημοσίευση σχολίου