Más de 4 años de lucha en contra los memorandums - Περισσότερο απο 4 χρόνια αγώνα ενάντια στα μνημόνια - More than 4 years of struggle against the memorandums

Σήμερα το πρωί μου τηλεφώνησε ο παιδικός μου φίλος ο Γιάννης που βρίσκεται μετανάστης εδώ και τέσσερα χρόνια στη Σουηδία. Κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής επικοινωνίας μαζί του, μ’ ένα μαγικό τρόπο προβάλλονταν μπροστά μου εικόνες απ' όλα αυτά τα χρόνια που έχουμε ζήσει άμεσα όσοι/-ες έχουμε αναπνεύσει και κινηθεί μαζί στο δρόμο ενάντια στην εφαρμογή των στυγνών νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών στην Ελλάδα. 

Σκεφτόμουν πως ο φίλος μου δεν μπόρεσε να δει από κοντά ένα τμήμα φωτογραφικού έργου (4 Χρόνια Μνημονίων), κατά τη διάρκεια της αναδρομικής έκθεσης που συμμετείχα το καλοκαίρι του 2014 στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Resistance Festival, 20-22 Ιουνίου). 

Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν, θέλω ν’ αφιερώσω τη σημερινή ανάρτηση που περιέχει τις φωτογραφίες εκείνης της έκθεσης στο Γιάννη, σε όσες κι όσους μετανάστευσαν όλα αυτά τα χρόνια προκειμένου να επιβιώσουν (όχι για να ικανοποιήσουν τη χιπστερική τους ηδονή), σε όσες κι όσους έμειναν στην Ελλάδα και δεν έσκυψαν το κεφάλι αλλά αντιστάθηκαν με θάρρος, αξιοπρέπεια και αυταπάρνηση. 

Με λίγα λόγια έκαναν πράξη το σύνθημα πως το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι και όχι οι ρουφιάνοι και οι προσκυνημένοι. Για τη νέα χρονιά δύο χιλιάδες δεκαπέντε ας πραγματοποιηθεί αυτό που τραγουδούσε και μάχονταν η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων, δηλαδή Μόρφωση Ψωμί και Φως Λευτεριά Πολιτισμός!

Ακολουθεί το κείμενο με το οποίο συνόδευσα τις φωτογραφίες:

4 Χρόνια Μνημονίων

Oι φωτογραφίες αυτής της ιστορίας είναι τμήμα ενός ευρύτερου φωτογραφικού έργου που έχω πραγματοποιήσει τα τελευταία τέσσερα χρόνια στο κέντρο των Αθηνών κι όχι μόνον.

Πρωταγωνιστούν άνθρωποι που αναζητούν χωροχρόνο για να αλλάξουν την ασφυκτική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι ζωές μας από την έναρξη της εφαρμογής στυγνών νεοφιλελεύθερων πολιτικών την Άνοιξη του 2010.

Τότε μια νέα πραγματικότητα εισέβαλε στην καθημερινή ζωή και στο δημόσιο χώρο της ελληνικής χερσονήσου.

Ο δημόσιος χώρος καταλαμβάνει μια θέση στη μνήμη καθώς περνάμε από τη μία φωτογραφία στην άλλη, με τον ίδιο τρόπο σα να ανοίγουμε πόρτες, κοιτάμε κι εμφανίζεται εμπρός μας το φαινόμενο της κρίσης.

Στην Αθήνα φαίνεται πως ο χρόνος έχει ήδη συλληφθεί.

Το να φωτογραφίζεις είναι όπως ένα κλειδί για να ανοίγεις πόρτες μέσω των οποίων θα ταξιδέψεις σ’ έναν πολιτισμό και σε μία χώρα, στην κατανόηση του κάθε διαφορετικού τρόπου ζωής. «Ζούμε στη μνήμη μας», είχε πει κάποτε ο Ζοσέ Σαραμάγκο. 

Στην Ελλάδα ζούμε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στο χείλος του γκρεμού, με δυνατά συλλαλητήρια στους δρόμους και την οικονομία τόσο φλεγόμενη όσο οι ίδιοι δρόμοι.

Στις πιο απομονωμένες οδούς εμφανίζεται μια υποχθόνια εχθρότητα, ολοένα περισσότερο επικίνδυνη καθώς επηρεάζει τους φτωχούς μετανάστες της Ανατολής και τους μαχόμενους αντιφασίστες, που κάποιοι τους βλέπουν με αυξανόμενο μίσος.

Είναι το φαινόμενο του καλά μελετημένου εφαρμοζόμενου εκφασισμού της κοινωνίας με την υποδαύλιση ακροδεξιών - νεοναζιστικών εγκληματικών οργανώσεων.

Το δράμα της ανεργίας για την ελληνική κοινωνία υποθηκεύει το παρόν και το μέλλον των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας, προκαλώντας κύματα μετανάστευσης νέων επιστημόνων και όχι μόνον αυτών στο εξωτερικό. Κύματα μετανάστευσης που είναι αναλογικά συγκρίσιμα μέγεθη με αυτά της δεκαετίας του 1950, μετά τον ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο.

Τα 11 εκατομμύρια Έλληνες βρίσκονται επί ποδός πολέμου μπροστά σε ένα πανόραμα ατελείωτης εξαθλίωσης, ενώ τα άλλα 500 εκατομμύρια κατοίκων της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρακολουθούν πως μια κρίση του ευρώ μπορεί να τελειώσει την Ευρώπη ως ιδέα.

Η δημοσιονομική κρίση φαίνεται να απογυμνώνει το ιδανικό της Ευρώπης από το ρομαντισμό που την περιέβαλλε.

Las fotografías son realizadas por © Dimitris V. Geronikos en Atenas, durante el periodo crónico entre el dos mil diez y dos mil catorce.

  
Λήψη φωτογραφιών από © Δημήτρη Β. Γερονίκο στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια της χρονικής περιόδου μεταξύ δύο χιλιάδες δέκα και δύο χιλιάδες δεκατέσσερα.

Photo shoots by © Dimitris V. Geronikos in Athens, during the period between two thousand ten and two thousand fourteen.