ένα ποιηματάκι παλαιό, δικό μου:
κάτι έφαγα
και με πείραξε
μην το πάρεις
πολύ στα σοβαρά
για ένα ΜΙΚΡΟ παιδί
είναι όλα δυνατά
πετάει ο γάιδαρος?
ασφαλώς!
με ταχύτητα φωτός
plAGIOS
Τρίτη 18 Μαρτίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2022
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2019
(8)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2017
(10)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2015
(12)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2014
(12)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2013
(14)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2012
(36)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2011
(37)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2010
(34)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
-
►
2009
(45)
- ► Σεπτεμβρίου (20)
- ► Φεβρουαρίου (10)
- ► Ιανουαρίου (7)
- Εντεριώνη
- Εντεριώνη (Medulla, γαλλ. Moelle, αγγλ. Pith) καλείται η μαλακή, σπογγώδης και ελαφρά ουσία που συναντάται στο κέντρο του στελέχους πολλών φυτών. Συνήθως συνίσταται από κυτταρώδη ιστό μόνο. Κατά τη νεαρή ηλικία των φυτών τα κύτταρα που απαρτίζουν την εντεριώνη είναι γεμάτα υγρά ενώ αργότερα κενώνονται μένουν ξηρά και λιγνινοποιούνται. Γι΄ αυτό ο Θεόφραστος ονομάζει την εντεριώνη και μήτρα ή καρδιά (Φ.΄Ι. 1,2,6) και διακρίνει αυτή σε σαρκώδη, υμενώδη και ξυλώδη(Φ.'Ι.1,6,1). Διά των ηθμαγγειωδών δεσμίδων λαμβάνει χώρα η επικοινωνία μεταξύ των υπέργειων και των υπόγειων οργάνων του φυτού. Μεταφέρεται δηλαδή νερό από τις ρίζες στα φύλλα, όπου μέσω της φωτοσύνθεσης δεσμεύεται διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα εκλύεται οξυγόνο, συντίθεται η τροφή και συνεχίζεται η ζωή...
Enterioni
Se denomina enterioni (εντεριώνη en griego, médula en latín) a la sustancia blanda, esponjosa y ligera del interior del tallo de muchas plantas. Por lo general, se compone solamente de tejido celular.
A la temprana edad de las plantas, las células que forman el enterioni o médula están llenas de líquido, y más tarde se secan y se lignifican. Por este motivo, Teofrasto llama al enterioni útero o corazón (Φ.Ί. 1,2,6) y lo diferencia en carnoso, membranoso y leñoso (Φ.Ί.1,6,1).
A través del tubo criboso se produce la comunicación entre los órganos de la planta aéreos y subterráneos. El agua se transfiere desde las raíces hasta las hojas, donde a través de la fotosíntesis se capta el dióxido de carbono de la atmósfera y se librera oxígeno, se sintetiza así el alimento y la vida continúa…
A la temprana edad de las plantas, las células que forman el enterioni o médula están llenas de líquido, y más tarde se secan y se lignifican. Por este motivo, Teofrasto llama al enterioni útero o corazón (Φ.Ί. 1,2,6) y lo diferencia en carnoso, membranoso y leñoso (Φ.Ί.1,6,1).
A través del tubo criboso se produce la comunicación entre los órganos de la planta aéreos y subterráneos. El agua se transfiere desde las raíces hasta las hojas, donde a través de la fotosíntesis se capta el dióxido de carbono de la atmósfera y se librera oxígeno, se sintetiza así el alimento y la vida continúa…
Enterioni
Enterioni or Pith (in Latin Medulla) is called the soft, spongy and light substance found in the center of the stem of many plants. It usually consists only of cellular tissue. At the plant’s early age, the cells that form enterioni are full of liquids, but later they are dried resulting in lignification of these cells. That is why Theophrastus calls enterioni ‘uterus’ or ‘heart’ (Φ.Ί. 1,2,6) and distinguishes it in fleshy, membranous and woody (Φ.Ί.1, 6,1). Communication between overland and underground organs of the plant occurs through the cells vascular bundles. That is to say, water is transferred from the roots to the leaves, where through photosynthesis carbon dioxide from the atmosphere is captured, oxygen is emitted, food is composed, and the life cycle continues...
ΣΧΕΔΙΟ ΕΝΤΕΡΙΩΝΗΣ - PLAN DE ENTERIONI - ENTERIONI 'S PLAN
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ BLOGSPOTS INTERESANTES INTERESTING BLOGSPOTS
ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ - ΝÙMERO DE VISITANTES - NUMBER OF VISITORS
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - COMUNICACION - COMMUNICATION
enterioni@gmail.com
6 σχόλια:
Τεμπελιά
Δὲν ἔχω κέφι γιὰ δουλειά,
πάλι μὲ δέρνει τεμπελιὰ
καὶ κάθομαι στὸ στρῶμα...
Βρίσκω τὸ σῶμα μου βαρὺ
καὶ ὀλ᾿ ἡ γῆ δὲ μὲ χωρεῖ
κι ὁ οὐρανὸς ἀκόμα.
Κακὰ νομίζω τὰ καλὰ
καὶ βλέπω μία στὰ χαμηλὰ
καὶ μία κοιτῶ ἐπάνω...
Σ᾿ αὐτὸ τὸν κόσμο τὸν χαζὸ
ἂς ἠμποροῦσα νὰ μὴ ζῶ
μὰ ...δίχως νὰ πεθάνω.
καζατζίδης, βαμβακάρης, μπέλλου? σε κάθε περίπτωση ωραίο το ρεμπέτικο
Δεν ειναι ρεμπετικο χασατε! του Σουρη ειναι
Γεώργιος Σουρῆς (1853-1919): σατιρικὸς ποιητὴς ἀπὸ τὴν Σύρο.
Ψυχή μου! τι λιακάδα! τι ουρανός! τι φύσις!
αχνίζει εμπροστά μου ο καϊμακλής καφές,
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις,
και μόνος μου τις βρίσκω μεγάλες και σοφές.
Συνεχιζεται το αφιερωμα στον Γεωργιο Σουρη
Άνθρωπος είμαι, άνθρωπος, και την ζωήν μου σύρω
μ’ ολίγα ψευτοδάκρυα, μ’ ολίγα ψευτογέλια,
κι άμα κοιτάζω στα ψηλά και χαμηλά και γύρω
όλα παντού μου φαίνονται τρελλού παπά Βαγγέλια.
Σουρης
Τι στίχους που τους έγραψα... φτου! να μην τους βασκάνω
και τώρα τους ξαναμετρώ μέσα στην τόση ζέστη·
αν ημπορούσα δίλεπτα μονάχα να τους κάνω,
θάχα κι αμπέλια στη Βλαχιά, σπίτια στο Βουκουρέστι.
Σουρης
Δημοσίευση σχολίου